Ένα απο τα ταξίδια που θα θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια! Έγινε το 2010 και παρότι παρορμητικό και χωρίς πολύ οργάνωση τα είχε όλα, όλα όσα θα ευχόσουν για τις διακοπές σου (χωρίς να είναι ακριβώς διακοπές αφού κράτησε μόνο τρείς μέρες)
Ξεκινήσαμε τέσσερα άτομα χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία καθώς η απόφαση πάρθηκε την προηγούμενη μέρα. Φτάσαμε στο λιμάνι του Πειραιά πρωί πρωί και σε κάτι παραπάνω απο 1 ωρίτσα είμασταν εκεί. Χωρίς οχήματα, βασιζόμασταν μόνο στις αντοχές μας για περπάτημα ή και ποδήλατο οπως ανακαλύψαμε αργότερα,και στην όρεξη μας για ήλιο και θάλασσα.
Κατεβαίνοντας απο το καράβι κατευθυνθήκαμε πρός στην παραλία της Σκάλας. Αυτό που κεντρίζει τα βλέματα στην περιοχή της Σκάλας και προσέξαμε κι εμείς μόλις φτάσαμε είναι η κατάλευκη Εκκλησία των Αγίων Αναργύρων με τον γαλάζιο τρούλο της. Όμορφη εκκλησία. Μόλις 5 λεπτά με τα πόδια απο εκεί που μας άφησε το καράβι βρεθήκαμε στην παραλία της Σκάλας με την ωραία αμμουδιά της και τα καθαρά γαλανά νερά της . Σκέτη απόλαυση! Πήραμε και ένα ποδήλατο θαλάσσης (η παραλία είναι οργανωμένη ) και κάναμε τη βόλτα μας και τις βουτιές μας στα κρυστάλινα νερά(μπορεί να ακούγομαι λίγο υπερβολική, αλλά ακριβώς αυτές είναι οι εικόνες που έχω κρατήσει )
Κατά το μεσημεράκι συνεχίσαμε προς το κέντρο της Σκάλας (λίγα βήματα πιο πέρα απο την παραλία στην ουσία) ακολουθώντας τις μυρωδιές απο τις ταβέρνες που είναι μπροστά στην παραλία. Επιλέξαμε μία γραφική ταβέρνα που μπροστά στους πελάτες ένας κύριος έψηνε φρέσκα χταπόδια (νομίζω λεγόταν Μουράγιο). Απολαύσαμε τους ωραίους μας ψαρομεζέδες και μετά αναζητήσαμε κατάλυμα για τη νύχτα. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο λίγο πιο πέρα με ωραία δωμάτια με μπαλκόνια που έβλεπαν στη θαλασσά
http://aquariusappartments-agistri.com και γραφική αυλή με λουλούδια. Το βραδάκι επιστρέψαμε στην παραλία όπου απολαύσαμε το παγωτό μας ψάχνοντας βιβλία σε μία μικρή έκθεση που ξεκινούσε την ίδια μέρα.
Την επόμενη μέρα ήταν που ανακαλύψαμε πως το νησί προσφέρεται για ποδηλατοβόλτες και χωρίς να το σκεφτούμε νοικιάσαμε 4 ποδήλατα και ξεκινήσαμε για την παραλία Χαλικιάδα. Ακολουθήσαμε τον παραλιακό δρόμο αριστερά απο τη Σκάλα και φτάσαμε στην παραλία της Σκληρής με τη θαλασσά στα δεξιά για θέα. Σταθήκαμε για λίγο να ξεκουραστούμε και να θαυμάσουμε φυσικά τη θέα του Σαρωνικού, και συνεχίσαμε για περίπου 500 μέτρα προς τη Χαλικιάδα διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα στα πεύκα. Αφήσαμε τα ποδήλατα μας (αν και έχουν υπάρξει και κάποιοι τολμηροί που τα κουβάλησαν μέχρι κάτω)και πήραμε την κατηφόρα στο κάπως δύσβατο μονοπάτι πρός την βοτσαλωτή παραλία. Το τοπίο πανέμορφο και τα νερά γαλαζοπράσινα και κρυστάλινα, αν και κάπως επίφοβα γιατί μετά απο λίγα μέτρα βαθαίνουν απότομα.
Φυσικά μείναμε εκεί αρκετές ώρες…
Επιστρέψαμε οπως ήρθαμε με λίγη περισσότερη κούραση βέβαια αλλά με καλή διάθεση!
Τελευταίος σταθμός πρίν τα δωμάτια μας ήταν μια πιτσαρία (Avli – Αυλή ή κάπως έτσι)που ήταν στο δρόμο μας για το ξενοδοχείο όπου γεύτηκα και την καλύτερη πίτσα που έχω φάει. Προτώτυπο για νησί αλλά ήταν αλήθεια υπέροχη.
Την επόμενη μέρα σειρά είχε φυσικά η Δραγωνέρα.
