Επειδή η ομορφιά μπορεί να κρύβεται σε μέρη που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί, αποφασίσαμε να την ανακαλύψουμε με την βοήθεια ενός 4κίνητου αυτοκινήτου. Οι χάρτες λοιπόν ανοίγουν και χαράζουμε πορεία: Καρπενήσι – λίμνη Πλαστήρα ακολουθώντας την διαδρομή κατά μήκος του ποταμού Αγραφιώτη.
Τελευταία Παρασκευή του Μάη, αργά το βράδυ με δύο τζιπ εξοπλισμένα με όλα τα απαραίτητα, παίρνουμε την Εθνική οδό με κατεύθυνση προς την πρωτεύουσα της Ευρυτανίας. Νωρίς το πρωί μας βρίσκει σε τυροπιτάδικο της πλατείας να παίρνουμε δυνάμεις προκειμένου να βγάλουμε εις πέρας την «αποστολή» μας που σε λίγο θα ξεκινούσε.
Κατευθυνόμαστε προς την Δυτική Φραγκίστα και τον Αγραφιώτη ποταμό. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω κάνουμε μια στάση για λίγο παιχνίδι με τα αυτοκίνητα στις όχθες του ποταμού Μέγδοβα., ενώ λίγο αργότερα θαυμάζουμε από ψηλά την θέα προς την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών. Στις όχθες του Αγραφιώτη δροσιζόμαστε από το νερό μιας πηγής και απολαμβάνουμε ζεστό ελληνικό καφέ και ρακί σε ένα παλιό καφενείο-παντοπωλείο που συντηρούσε ένας γεράκος. Ο παππούλης αυτός ζούσε απομονωμένος στα μέρη αυτά έχοντας για πελάτες τους λιγοστούς περαστικούς!
Στην συνέχεια ο δρόμος ανηφορίζει προσφέροντας μας απίστευτη θέα προς τον Αγραφιώτη από ψηλά. Τα έλατα των Νότιων Αγράφων αρχίζουν να μας περικυκλώνουν, προσφέροντας μας απερίγραπτες εικόνες, πλημμυρισμένες από τις αμέτρητες αποχρώσεις του πράσινου! Πέτρινα ή ξύλινα γεφύρια περνούν πάνω από φαράγγια που διασχίζει ο ποταμός κι εμείς απολαμβάνουμε το απίστευτο τοπίο κάνοντας σύντομες στάσεις για φωτογραφίες.
Σε κάποια σημεία ο δρόμος μόλις έχει ανοιχτεί από τις κατολισθήσεις που προκάλεσαν οι βροχές και τα χιόνια του χειμώνα, ενώ σε κάποια άλλα σημεία είμαστε αναγκασμένοι να μαζέψουμε τις πέτρες με τα χέρια μας προκειμένου να περάσουμε. Κάπου αλλού κάνουμε ένα μικρό κύκλο πάνω στα βουνά αφού οι χάρτες μας παραπλάνησαν και παραλίγο να χαθούμε. Αυτό όμως σημαίνει περιπέτεια και jeeping!
Διαδρομή με 4x4Μεσημέρι πια αντικρίζουμε από ψηλά την λίμνη Ν. Πλαστήρα (Ταυρωπού). Λίγή ώρα αργότερα διασχίζουμε το φράγμα και χαζολογούμε στα υπαίθρια μαγαζάκια που πουλούν τοπικά προϊόντα και αναμνηστικά στους επισκέπτες . Στην Μούχα απολαμβάνουμε νόστιμες πέστροφες από τις ιχθυοκαλλιέργειες της περιοχής. Το απόγευμα όμως πλησιάζει και πρέπει να βρούμε μέρος για διανυκτέρευση. Μετά από ένα μικρό γύρο της λίμνης καταλήγουμε αργά το απόγευμα σε ένα γραφικό ξενώνα στο Μορφοβούνι, γενέτειρα του στρατιωτικού και πολιτικού Νικολάου Πλαστήρα. Μπανάκι και αφηνόμαστε στα έμπειρα χέρια του θεού Μορφέα!
Ο σκοπός της ημέρας επιτεύχθηκε. Η επόμενη μέρα προβλέπεται πιο δύσκολη αφού πρέπει να κατευθυνθούμε προς άλλον προορισμό που θα σας περιγράψω σε άλλη επικοινωνία μας!
