Στα ορεινά της Αχαΐας και της Αρκαδίας (Σελίδες από τα παλιά ταξιδιωτικά μου ημερολόγια)
4-7 Ιουνίου 1993
Την Παρασκευή φύγαμε για την Κλειτορία ή Μαζέϊκα στην ορεινή Αχαΐα, όπου θα περνούσαμε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος στο σπίτι των φίλων μας. Είχε πολύ κίνηση και έκανα μιάμιση ώρα μέχρι τον Ισθμό. Στη συνέχεια πήγα από τον καινούριο δρόμο Κορίνθου – Τριπόλεως. Καταπληκτικός δρόμος! Ότι καλύτερο έχουμε σήμερα στην Ελλάδα! Γύρω στις 9.30 μ.μ. φτάσαμε στα Μαζέϊκα. Κάτσαμε για φαΐ και γύρω στις 11 μ.μ. ήρθαν και οι άλλοι και πήγαμε στο σπίτι όπου σύντομα πέσαμε για ύπνο, κουρασμένοι όλοι από το ταξίδι.
Το πρωί του Σαββάτου που σηκωθήκαμε ο καιρός ήταν φορτωμένος για βροχή και συνεχώς βρόνταγε. Κατά τις 11.00 π.μ. φύγαμε για Στεμνίτσα. Άρχισε να ψιχαλίζει.
Πρώτα πήγαμε στις πηγές του Λάδωνα, σ’ ένα πανέμορφο τοπίο. Στη συνέχεια φύγαμε για Βυτίνα. Στο δρόμο έριχνε βροχή με το τουλούμι. Μετά τη Βυτίνα πήραμε το δρόμο για Στεμνίτσα μέσω Ελάτης. Από τις πιο όμορφες διαδρομές που έχω δει στη ζωή μου. Μια ατέλειωτη ρεματιά γεμάτη έλατα, που σε συνδυασμό με τη μουντάδα του καιρού, τη βροχή και την ομίχλη έφτιαχνε μια ανεπανάληπτη εικόνα. Περάσαμε την Ελάτη, ένα πολύ όμορφο χωριό, και μερικά χιλιόμετρα μετά στρίψαμε στο χωματόδρομο για Λιμποβίσι, το χωριό με το σπίτι των Κολοκοτρωναίων («Άγιος Πέτρος»). Το «χωριό» έχει δεν έχει πέντε σπίτια.
Το σπίτι των Κολοκοτρωναίων χτισμένο από την αρχή είναι ένα είδος μουσείου έχοντας όμως μέσα ελάχιστα εκθέματα. Συνεχίσαμε και γύρω στη 1.30 μ.μ. φτάσαμε στη Στεμνίτσα. Είναι η τρίτη φορά που πάω και κάθε φορά μου αρέσει όλο και πιο πολύ. Είναι ίσως το ωραιότερο χωριό που έχω δει. Φάγαμε, κάναμε βόλτες και ήπιαμε καφέ. Φύγαμε για την Ι.Μ. Προδρόμου μέσα στο φαράγγι του Λούσιου. Κατεβήκαμε έναν άσχημο χωματόδρομο γύρω στα 8 χιλιόμετρα και μετά περπατήσαμε γύρω στα 20 λεπτά. Το μοναστήρι είναι εντυπωσιακότατο.
Είναι κυριολεκτικά γαντζωμένο στον κάθετο βράχο
με το καθολικό και κάποιους άλλους χώρους μέσα σε σπηλιές του βράχου.
Βγαίνοντας στο μπαλκόνι νοιώθεις να μετεωρίζεσαι στο κενό πάνω από τα πολύβουα
ορμητικά νερά του ποταμού, που όμως είναι αόρατα, λόγω της οργιώδους βλάστησης. Κυρίαρχα μπροστά σου κυπαρίσσια δεκάδων μέτρων ύψους. Το μοναστήρι μικρό, θυμίζει λίγο στην κατασκευή του τη Σιμωνόπετρα στο Άγιον Όρος. Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι σ’ αυτό το μοναστήρι. Είναι όντως πολύ εντυπωσιακό. Γύρω στις 6.00 μ.μ. φύγαμε και μέσω Δημητσάνας (έχουν αρχίσει να την προσέχουν) γυρίσαμε στα Μαζέϊκα πάλι με πολύ βροχή. Περάσαμε και από το χωριό (κοντά στην 111) που είχαμε σταματήσει το πρωί να δούμε το κλήμα του Παυσανία!!! Ένα τεράστιο κλήμα που έχει πνίξει κυριολεκτικά όλα τα άλλα δέντρα.
Το βράδυ στο σπίτι τσιμπολογήσαμε και παίξαμε SCRAMBLE. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ψόφιος αλλά πολύ γεμάτος έπεσα για ύπνο.
Την Κυριακή το πρωί που σηκωθήκαμε ήταν χαρά Θεού! Λιακάδα, τα πουλιά κελαηδούσανε και εμείς είχαμε διάθεση για εκδρομή. Πριν φύγουμε πήγαμε για μερικά ψώνια. Γύρω στις 12.00 το μεσημέρι ξεκινήσαμε από το δρόμο που πάει για την Άνω Κλειτορία με σκοπό να βρούμε τις πηγές του Ερύμανθου. Το τοπίο στην αρχή ήταν αρκετά ξερό. Μετά όμως από μερικά χιλιόμετρα η βλάστηση άρχισε να πυκνώνει ώσπου φτάσαμε στην Αροανία.
Ένα πανέμορφο, καταπράσινο χωριό με πολλά νερά. Περπατήσαμε μέσα στο χωριό και στη συνέχεια ξεκινήσαμε για το υπόλοιπο της εκδρομής μας. Λίγο πριν τα Τριπόταμα σταματήσαμε για να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε. Οι πηγές ήταν από εκεί 13 χιλιόμετρα χωματόδρομο και η ώρα ήταν ήδη 1.30. Τελικά δεν πήγαμε στις πηγές, αλλά στα Τριπόταμα, στο «πεστροφοτροφείο» για φαΐ. Το μέρος είναι πολύ όμορφο. Δίπλα στα νερά του Ερύμανθου που τρέχουν με αρκετή ορμή, κάτω από τα πλατάνια, φάγαμε πεντανόστιμες πέστροφες. Αφού φάγαμε, δροσιστήκαμε και ξεκουραστήκαμε ξεκινήσαμε γύρω στις 3, αυτή τη φορά από την 111 για τις πηγές του Αροάνιου στο Πλανητέρο, 7 χιλιόμετρα μετά τα Μαζέϊκα.
Το μέρος είναι θαυμάσιο
αλλά έχει τόσο πολύ τουριστικοποιηθεί που κάποιες στιγμές σου προκαλεί αποστροφή. Κάτσαμε περίπου δύο ώρες και επιστρέψαμε. Πήγα νωρίς για ύπνο, άσχετα αν πέρασε πολύ ώρα ώσπου να κοιμηθώ.
Σήμερα, μέρα επιστροφής , αποφασίσαμε να κατέβουμε στην παραλία της Τράπεζας για μπάνιο και μετά να πάμε Αθήνα. Έτσι γύρω στις 11.30 ξεκινήσαμε και μέσω Καλαβρύτων γύρω στη 1 σταματάγαμε στον Ελαιώνα για μπάνιο. Μετά το μπάνιο προχωρήσαμε στην παλιά εθνική προς Πάτρα και κάτσαμε σε ένα εστιατόριο πάνω στο δρόμο μέσα στα πλατάνια. Μετά το φαΐ πήγαμε στην Αιγείρα, στην παραλία για καφέ. Ξεκουραστήκαμε, δροσιστήκαμε και στις 5.15 ξεκινήσαμε για Αθήνα. Είχε σχετική κίνηση η οποία μετά τον Ισθμό ήταν πολύ μεγάλη, αλλά είχαν μονοδρομήσει ένα μεγάλο μέρος του δρόμου. Έτσι τελείωσε ένα όμορφο τριήμερο!
Περισσότερες φωτογραφίες:
https://picasaweb.google.com/olddiaries/AhaiaArkadia5661993# Από το
http://disaki.blogspot.com/2011/02/blog-post_183.html
